Potrawy, które widzimy na półkach sklepów, często zawierają różnorodne dodatki mające na celu poprawę ich wyglądu, smaku, tekstury, zapewnienie odpowiedniej konsystencji, utrzymanie właściwego odczynu oraz zadbanie o to, by nie zepsuły się. Niemniej jednak nie wszystkie z tych składników są wymagane w produktach spożywczych i niektóre mogą okazać się szkodliwe dla pewnych segmentów populacji. Mimo to ważne jest, aby nie wrzucać wszystkich „e-dodatków” do jednego worka i nie obawiać się każdego z nich. Doskonałym przykładem dodatku do żywności, który jest bezpieczny, jest karagen – czym on jest i jakie ma zastosowanie?
Definicja dodatków do żywności
Zanim przejdziemy do samego karagenu, warto najpierw zdefiniować pojęcie „dodatku do żywności”, aby wyjaśnić wszelkie związane z nim nieporozumienia. Zgodnie z definicją przyjętą przez FAO/WHO, wiodące organizacje światowe i amerykańskie zajmujące się zdrowiem publicznym i żywnością, dodatki do żywności (food additives) to substancje, które nie są spożywane jako jedzenie i nie są typowymi składnikami żywności, posiadające lub nie mające wartości odżywczych, a ich celowe użycie w procesie technologicznym ma na celu wytworzenie produktu o określonych charakterystykach. Zatem, dodatki do żywności mają wpływać na techniczne i produkcyjne aspekty produktu, ale nie zmieniają jego wartości odżywczych. Dodatki te można podzielić na trzy kategorie: naturalne, syntetyczne i modyfikowane naturalnie. Wśród nich znajdują się dodatki o czterech głównych funkcjach: chroniące przed zepsuciem, poprawiające smak/aromat (czyli właściwości organoleptyczne), wpływające na teksturę/konsystencję produktu oraz dodatki pomocnicze. W tym artykule skupimy się na grupie tworzącej teksturę, do której należą stabilizatory i emulgatory, a reprezentantem tej grupy jest między innymi karagen.
