Statystyki są nieubłagane: w Polsce każde siódme dziecko jest narażone na problemy zdrowotne związane z nadmierną masą ciała. To alarmujący wskaźnik, który powinien skłonić nas do zgłębienia tematu przyczyn, konsekwencji oraz efektywnych strategii zaradczych, które mogą pomóc w hamowaniu tego rosnącego trendu. W tym artykule skupimy się na zrozumieniu biologicznych i środowiskowych czynników wpływających na nadwagę u dzieci i młodzieży. Ponadto, omówimy, jak edukacja i podnoszenie świadomości społecznej mogą przyczynić się do zwalczania tego niepokojącego zjawiska.
Definiując otyłość jako przewlekłą chorobę, która charakteryzuje się nadmiernym gromadzeniem tkanki tłuszczowej, można stwierdzić, że występuje ona u chłopców, gdy zawartość tłuszczu w ich ciele wynosi ponad 20%, a u dziewczynek – gdy przekracza 30%.
Otyłość może prowadzić do wielu negatywnych konsekwencji zdrowotnych. Do najważniejszych z nich należą ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, cukrzyca typu 2, problemy z układem kostno-stawowym manifestujące się jako bóle kręgosłupa, czy też zaburzenia snu, takie jak bezdech senny.
Jednym z rodzajów otyłości jest otyłość prosta, która wynika z nadmiernego spożywania pokarmów. Ten typ otyłości powstaje, gdy energia pobierana z pożywienia przez dłuższy czas przewyższa zapotrzebowanie energetyczne organizmu dziecka. Rezultatem jest gromadzenie nadmiernej masy ciała, głównie w postaci tkanki tłuszczowej.
Wyróżniamy również otyłość wtórną u dzieci, która nie jest bezpośrednio powiązana z ilością spożywanej energii. Ta forma otyłości może być efektem różnych zaburzeń hormonalnych.
Diagnozowanie nadwagi i otyłości u dzieci jest możliwe dzięki siatkom centylowym BMI. Siatki te umożliwiają porównanie BMI dziecka ze standardowymi wartościami dla jego wieku i płci. Nadwaga u dzieci diagnozowana jest, gdy ich BMI mieści się między 85 a 95 centylem na siatce centylowej, co oznacza, że masa ciała dziecka jest większa niż u 85-95% rówieśników. Otyłość u dzieci stwierdza się, gdy BMI przekracza 95 centyl, co oznacza, że ich masa ciała jest większa niż u 95% rówieśników.
