Zgodnie z badaniami archeologów, ramia jest jedną z najstarszych roślin uprawianych przez ludzi. Najprawdopodobniej to Chińczycy zaczęli jej uprawę ponad 6 tysięcy lat temu. To oni wprowadzili innowacyjny pomysł, aby z długich włókien, które znajdują się w łodygach rośliny, tworzyć tkaniny. Dopiero gdy bawełna dotarła do Chin w XIV wieku, ramia przestała być najważniejszym surowcem do produkcji tkanin. Ciekawostką jest to, że choć jedwab był luksusem zarezerwowanym dla wyższych sfer dworu cesarskiego, ramia symbolizowała elegancję wśród prostego ludu. Na Tajwanie przez wiele stuleci produkowano z niej tradycyjne stroje, które są używane do dziś podczas różnych festiwali.
Warto zauważyć, że praktyka korzystania z ramii nie była ograniczona tylko do środkowo-wschodniej Azji. Ta roślina była znana i uprawiana również w starożytnym Egipcie. Wiele mumii odnalezionych w piramidach zostało owiniętych w tkaniny z chińskiej pokrzywy. Ramia dotarła również do średniowiecznej Europy i od XVIII wieku na zachodniej półkuli można było zauważyć wiele gotowych tkanin wyeksportowanych z Chin. Ramia stała się ulubionym materiałem do produkcji odzieży na ciepły klimat, szczególnie po XX wieku, kiedy opracowano skuteczne metody jej ozdabiania. Nawet Brazylia w latach 30-tych doświadczyła ogromnego boomu na uprawę ramii, gdzie przez cztery dekady była ona jednym z najważniejszych tekstyliów.
