Nowozelandzki miód manuka w ostatnich latach zdobył ogromną popularność na całym świecie, w tym również w Polsce. Właściwości promujące zdrowie tego specyficznego rodzaju miodu przyciągają coraz więcej osób. Ale co sprawia, że miód manuka jest tak wyjątkowy? Jakie są znaczenia symboli MGO i UMF widocznych na jego opakowaniu?
Naturalnie występujący miód manuka jest domeną Nowej Zelandii i południowo-wschodniej Australii. Manuka to termin pochodzący od maoryskiego słowa oznaczającego „miód z drzewa herbacianego”. To właśnie pszczoły produkują miód z nektaru drzewa herbacianego. Maorysi byli pierwsi, którzy dostrzegli wartość tego produktu i nauczyli się wykorzystywać jego cenne właściwości.
Autentyczny miód manuka wyróżnia się swoją gładką i gęstą strukturą. Ma ciemnobrązowy kolor i lekko ziemisty smak, który nieco przypomina miód wrzosowy. Początkowo był niezbyt popularny ze względu na swój charakterystyczny, lekko gorzki smak. Zainteresowanie nim wzrosło, kiedy zauważono, że bydło jedzące ten miód rzadko chorowało.
Jeśli chodzi o skład, miód manuka nie różni się znacząco od innych rodzajów miodu. To, co go wyróżnia, to duże stężenie metyloglioksalu (MGO), substancji o działaniu bakteriobójczym, którą można znaleźć w nektarze roślin Leptospermum scoparium. MGO jest obecne tylko w śladowych ilościach w tradycyjnych miodach, ale w miodzie manuka jego stężenie jest kilka do kilkudziesięciu razy większe.
Apiterapia, czyli wykorzystywanie miodu do leczenia różnorodnych dolegliwości, zyskuje na popularności. Ze względu na swoje zdrowotne właściwości, nowozelandzki miód manuka staje się coraz częściej stosowany, również w Polsce. Badania naukowe potwierdzają jego liczne prozdrowotne właściwości. Miód ten działa przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie, wpływa korzystnie na układ trawienny i układ oddechowy oraz poprawia stan skóry. Stosuje się go na rany, stany zapalne i owrzodzenia, a także przy zapaleniu jamy ustnej i bakteryjnym zakażeniu przewodu pokarmowego.
Kluczowym składnikiem odpowiadającym za lecznicze właściwości miodu manuka jest metyloglioksal. Powstaje on z dihydroksyacetonu, którego źródłem jest nektar z drzewa herbacianego. Współdziała z leptozyną (glikozydem pochodzącym z tej rośliny), tworząc przeciwbakteryjną aktywność miodu manuka. Ten miód to także źródło wielu związków fenolowych – fenolokwasów i flawonoidów, które działają jako przeciwutleniacze.
Choć zawartość poszczególnych składników, w tym aktywnych składników miodu manuka, jest już powszechnie znana, nadal nie rozpoznano dokładnego mechanizmu ich działania. Bez względu na to, miód ten nadal cieszy się ogromną popularnością dzięki swoim korzystnym właściwościom zdrowotnym.
